Аркоксиа таблетки, покрытые пленочной оболочкой: инструкция, описание PharmPrice

Одна таблетка содержит

активное вещество - эторикоксиб 60 мг, 90 мг или 120 мг,

вспомогательные вещества. кальция гидрофосфат безводный. целлюлоза микрокристаллическая, натрия кроскармеллоза, магния стеарат,

состав пленочной оболочки.

Опадрай ® II Зеленый 39К11520 (лактозы моногидрат - 35%, гипромеллоза - 33%, титана диоксид Е171 - 16.6%, триацетин - 8.0%, индигокармин лак Е132 - 5.4%, железа ( III ) оксид желтый Е172 - 1.9%), воск карнаубский (для 60 мг);

Опадрай ® II Белый 39К18305 (лактозы моногидрат - 35%, гипромеллоза - 33%, титана диоксид Е171 - 24.0%, триацетин - 8.0%), воск карнаубский (для 90 мг);

Опадрай ® II Зеленый 39К11529 (лактозы моногидрат - 35 %, гипромеллоза - 33%, титана диоксид Е171 - 21.6%, триацетин - 8.0%, индигокармин лак Е132 - 1.6%, железа ( III ) оксид желтый Е172 - 0.9%), воск карнаубский (для 120 мг).

Таблетки по 60 мг - Таблетки, покрытые пленочной оболочкой зеленого цвета, яблоковидной формы, с двояковыпуклой поверхностью, с надписью «ARCOXIA 60» на одной стороне и «200» - на другой стороне.

Таблетки по 90 мг - Таблетки, покрытые пленочной оболочкой белого цвета, яблоковидной формы, с двояковыпуклой поверхностью, с надписью «ARCOXIA 90» на одной стороне и «202» - на другой стороне.

Таблетки по 120 мг - Таблетки, покрытые пленочной оболочкой светло-зеленого цвета, яблоковидной формы, с двояковыпуклой поверхностью, с надписью «ARCOXIA 120» на одной стороне и «204» - на другой стороне.

Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП). Коксибы. Эторикоксиб

Код АТХ М01АН05

Эторикоксиб хорошо всасывается при пероральном приеме. Среднее значение биодоступности при пероральном применении составляет около 100%. После приема 120 мг 1 раз в сутки до достижения равновесного состояния, максимальная концентрация в плазме крови (среднее геометрическое C_max = 3.6 мкг/мл) наблюдалась приблизительно через 1 час (С_max ) после приема взрослыми натощак. Среднее геометрическое значение AUC_0-24ч составляло 37.8 мкг·ч/мл. В пределах диапазона клинических доз фармакокинетика эторикоксиба является линейной.

Стандартная пища не оказывает клинически значимого влияния на степень и скорость всасывания эторикоксиба при применении в дозе 120 мг. В клинических исследованиях эторикоксиб принимали независимо от приема пищи.

эторикоксиба у 12 здоровых добровольцев была аналогичной (сопоставимые AUC, C_max в пределах 20%) при приеме отдельно, с антацидами, содержащими магния/алюминия оксид, или с антацидами, содержащими кальция карбонат (способность нейтрализации кислоты около 50 мЭкв).

Эторикоксиб связывается с белками плазмы крови человека на 92% при диапазоне концентраций от 0.05 до 5 мкг/мл. У человека объем распределения в равновесном состоянии составляет около 120 л.

Эторикоксиб проникает через плацентарный барьер у крыс и кроликов, а также через гематоэнцефалический барьер у крыс.

Эторикоксиб интенсивно метаболизируется. Менее 1% дозы выводится с мочой в виде исходного препарата. Основной путь метаболизма - это формирование производного 6’-гидроксиметилэторикоксиба при катализации ферментами цитохрома Р450 (CYP).

У человека идентифицировано 5 метаболитов. Основным метаболитом является 6’-карбоксильная кислота, дериват эторикоксиба, сформированный дальнейшим окислением деривата 6’-гидроксиметила. Эти основные метаболиты как ингибиторы ЦОГ-2 не демонстрируют измеримой активности, либо являются только слабоактивными. Ни один из этих метаболитов не ингибирует циклоокигеназу-1 (ЦОГ-1).

После однократного внутривенного введения 25 мг меченого радиоизотопом эторикоксиба здоровым добровольцам, 70% радиоактивности выводится с мочой и 20% с калом, главным образом в виде метаболитов. Менее 2% обнаруживается в виде неизменного препарата.

Выведение эторикоксиба происходит, главным образом, посредством метаболизма с последующим выведением через почки. Равновесные концентрации эторикоксиба достигаются на протяжении 7 дней при приеме 120 мг 1 раз в сутки, с показателем накопления около 2, что соответствует периоду полураспада около 22 ч. Клиренс плазмы крови составляет около 50 мл/мин.

Отдельные группы пациентов

эторикоксиба является аналогичной у женщин и мужчин

эторикоксиба у пациентов пожилого возраста (65 лет и старше) и молодых пациентов подобная. Клинические исследования выявили более высокую частоту побочных реакций у пациентов пожилого возраста, чего нельзя исключать при назначении терапии. Хотя относительная разность при назначении эторикоксиба у молодых и пожилых пациентов была сопоставима.

Раса не оказывает клинически значимого влияния на фармакокинетику эторикоксиба.

Нарушение функции печени

У пациентов с нарушением функции печени легкой тяжести (5-6 баллов по Чайлд-Пью) при приеме эторикоксиба в дозе 60 мг 1 раз в сутки средний показатель AUC приблизительно на 16% выше, чем AUC у здоровых лиц при одинаковом режиме применения. У пациентов с нарушением функции печени умеренной тяжести (7-9 баллов по Чайлд-Пью) при приеме 60 мг эторикоксиба 1 раз в два дня средний показатель AUC был такой же, как и у здоровых людей, получавших 60 мг эторикоксиба в сутки ежедневно. Нет клинических и фармакокинетических данных у пациентов с тяжелой формой нарушения функции печени (≥9 баллов по Чайлд-Пью).

Нарушение функции почек

разовой дозы эторикоксиба 120 мг у пациентов с умеренными и тяжелыми нарушениями функции почек, а также у пациентов с заболеванием почек терминальной стадии, которым проводят гемодиализ, не значительно отличалась от таковой у здоровых людей. Гемодиализ незначительно влияет на выведение (клиренс диализа составляет около 50 мл/мин).

эторикоксиба у детей (младше 12 лет) не изучалась.

В фармакокинетическом исследовании (N=16), проводившемся с участием подростков (в возрасте от 12 до 17 лет), фармакокинетика у подростков с массой тела от 40 до 60 кг при приеме эторикоксиба в дозе 60 мг 1 раз в сутки и у подростков с массой тела более 60 кг при приеме эторикоксиба в дозе 90 мг 1 раз в сутки была подобной фармакокинетике у взрослых, принимающих эторикоксиб в дозе 90 мг 1 раз в сутки. Безопасность и эффективность эторикоксиба у детей не установлены.

Аркоксиа - это нестероидный противовоспалительный препарат (НПВП), который проявляет противовоспалительное, анальгезирующее и жаропонижающее действия. Аркоксиа является сильным, активным при пероральном применении, высокоселективным ингибитором ЦОГ-2 в пределах диапазона клинической дозы и выше. Идентифицированы 2 изоформы циклооксигеназы: циклооксигеназа-1 (ЦОГ-1) и циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2). ЦОГ-1 отвечает за нормальные физиологические функции, опосредованные простагландинами, такие как желудочная цитопротекция и агрегация тромбоцитов. Ингибирование ЦОГ-1 неселективными НПВП связано с нарушением работы желудка и ингибированием тромбоцитов. ЦОГ-2 отвечает, прежде всего, за синтез простаноидных медиаторов боли, воспаления и повышения температуры. Селективное ингибирование ЦОГ-2 эторикоксибом ослабляет такие клинические признаки и симптомы, а также уменьшает токсичное действие на желудочно-кишечный тракт (ЖКТ), не оказывая влияния на функцию тромбоцитов.

В исследованиях клинической фармакологии Аркоксиа проявляла зависимое от дозировки ингибирование ЦОГ-2, не ингибируя при этом ЦОГ-1 в дозах до 150 мг в сутки.

Влияние на гастропротекторное действие ЦОГ-1 было также оценено в клинических исследованиях, в которых синтез простагландина определяли в образцах, полученных при биопсии желудка у пациентов, принимающих Аркоксию в дозе 120 мг в сутки, напроксен в дозе 500 мг 2 раза в сутки или плацебо. По сравнению с плацебо, Аркоксиа не ингибировала синтез желудочных простагландинов. Для сравнения, напроксен ингибировал синтез желудочных простагландинов примерно на 80% по сравнению с плацебо. Эти данные доказывают селективность Аркоксии в отношении ЦОГ-2.

Многократное применение Аркоксии в дозах до 150 мг, ежедневно на протяжении 9 дней, не оказывало влияния на время кровотечения при сравнении с плацебо. Подобным образом, время кровотечения не изменялось при однократном приеме Аркоксии в дозе 250 мг или 500 мг. Не наблюдалось ингибирования invivo агрегации тромбоцитов, индуцированной арахидоновой кислотой или коллагеном (в равновесном состоянии) при приеме Аркоксии в дозах до 150 мг. Эти данные дополнительно подтверждают селективность эторикоксиба в отношении ЦОГ-2.

- острый подагрический артрит

- краткосрочное лечение боли, связанной с проведением стоматологической операции

Решение о назначении селективного ингибитора ЦОГ-2 должно основываться на оценке всех индивидуальных рисков для пациента.

Препарат принимают внутрь, независимо от приема пищи. Начало эффекта наступает быстрее, если препарат принимают перед приемом пищи, что следует учитывать при необходимости быстрого ослабления симптомов.

Поскольку риск возникновения сердечно-сосудистых осложнений при применении эторикоксиба может повышаться при увеличении дозы и длительности применения, следует использовать минимальные эффективные дозы на протяжении максимально короткого периода времени. Следует периодически переоценивать необходимость облегчения симптомов и ответ на проводимое лечение, особенно у пациентов с остеоартритом. Дозы выше рекомендуемых по каждой нозологической форме не изучались или были не эффективны.

Рекомендуемая доза составляет 60 мг один раз в сутки. Максимальная рекомендуемая доза 60 мг один раз в сутки. Курс лечения Аркоксией зависит от тяжести заболевания и определяется лечащим врачом. При отсутствии эффекта следует рассмотреть вопрос о других возможных методах лечения.

Рекомендуемая доза - 90 мг один раз в сутки. Максимальная рекомендуемая доза - 90 мг один раз в сутки. Курс лечения Аркоксией зависит от тяжести заболевания и определяется лечащим врачом.

Рекомендуемая доза - 90 мг один раз в сутки. Максимальная рекомендуемая доза - 90 мг один раз в сутки. Курс лечения Аркоксией зависит от тяжести заболевания и определяется лечащим врачом. При возникновении острой боли, эторикоксиб следует применять только в период симптомов острой боли.

Острый подагрический артрит

Рекомендуемая доза составляет 120 мг 1 раз в сутки. В клинических исследованиях лечения острого подагрического артрита эторикоксиб применяли на протяжении 8 дней. Во время острого симптоматического периода не следует превышать дозу 120 мг, а лечение следует проводить на протяжении максимум 8 дней.

Послеоперационная боль в стоматологии

Рекомендуемая доза составляет 90 мг 1 раз в сутки на протяжении максимум 3 дней. Для некоторых пациентов может быть необходимым дополнительное послеоперационное обезболивание. Для купирования послеоперационной боли в стоматологии рекомендуемая доза не должна превышать 90 мг на протяжении максимум 3 дней.

Пациенты пожилого возраста

Нет необходимости в коррекции дозы для пациентов пожилого возраста. Как и при применении других препаратов у пациентов пожилого возраста, следует соблюдать осторожность.

Нарушение функции печени

У пациентов с нарушениями функции печени легкой степени тяжести (5-6 баллов по Чайлд-Пью) не следует превышать дозу 60 мг 1 раз в сутки. У пациентов с нарушениями функции печени умеренной степени тяжести (7-9 баллов по Чайлд-Пью) доза должна быть снижена; не следует превышать дозу 60 мг 1 раз в 2 суток. Нет клинических и фармакокинетических данных относительно пациентов с тяжелыми нарушениями функции печени ( ≥9 баллов по Чайлд-Пью).

Нарушение функции почек

Нет необходимости в коррекции дозы препарата у пациентов с клиренсом креатинина ≥30 мл/минуту. Противопоказано применение эторикоксиба у пациентов с клиренсом креатинина <30 мл/мин.

Побочные реакции основаны на данных клинических исследований и делятся по частоте возникновения: Очень часто (≥1/10), Часто (≥1/100, <1/10), Нечасто (≥1/1000, <1/100), Редко (≥1/10000, <1/1000), Очень редко (<1/10000)

- астения/слабость, гриппоподобные симптомы

- головокружение, головная боль

- сердцебиение, аритмия, гипертензия, отеки/задержка жидкости

- запор, метеоризм, гастрит, изжога/ кислотный рефлюкс, диарея, диспепсия, ощущение дискомфорта в эпигастральной области, тошнота, рвота, эзофагит, язва в ротовой полости

- повышение уровня АЛТ, повышение уровня АСТ

- извращение вкуса, бессонница, парестезия/гипестезия, сонливость, тревожность, депрессия, ухудшение умственной деятельности. галлюцинации

- нечеткость зрения, конъюнктивит

- звон в ушах, вертиго

- фибрилляция предсердий, тахикардия, застойная сердечная недостаточность, неспецифические изменения на ЭКГ, стенокардия, инфаркт миокарда, приливы крови, инсульт, транзиторные ишемические нарушения мозгового кровообращения, гипертонический криз, васкулит

- боль в грудной клетке, кашель, диспноэ, носовое кровотечение, инфекции верхних дыхательных путей

- вздутие живота, изменение характера перистальтики кишечника, сухость во рту, гастродуоденальные язвы, пептические язвы, включая гастроинтестинальную перфорацию и кровотечение, синдром раздраженного кишечника, панкреатит, гастроэнтерит, снижение или усиление аппетита, увеличение массы тела

- протеинурия, повышение уровня сывороточного креатинина, нарушение функции почек, включая почечную недостаточность, инфекции мочевыводящего тракта

- спазмы/судороги мышц, скелетно-мышечная боль/скованность

- реакции гиперчувствительности, отек лица, зуд, сыпь, эритема, крапивница

- анемия (преимущественно в результате желудочно-кишечного кровотечения), лейкопения, тромбоцитопения

- повышение уровня азота мочевины крови, повышение уровня креатинфосфокиназы, гиперкалиемия, повышение уровня мочевой кислоты

- спутанность сознания, беспокойность

- гепатит, печеночная недостаточность, желтуха

- ангионевротический отек, анафилактический/анафилактоидный шок, с индром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз, стойкая лекарственная эритема

- снижение уровня натрия в крови

- гиперчувствительность к действующему веществу или любому другому компоненту, входящему в состав препарата

- пептическая язва в стадии обострения или острое желудочно-кишечное кровотечение

- пациенты, у которых в анамнезе развивались бронхоспазм, острый ринит, назальные полипы, ангионевротический отек, крапивница или другие аллергические реакции после применения ацетилсалициловой кислоты или НПВП, включая ингибиторы циклооксигеназы-2 (ЦОГ-2)

- беременность и период лактации

- тяжелые нарушения функции печени (альбумин сыворотки крови <25 г/л или ≥10 баллов по шкале Чайлд-Пью)

- установленный почечный клиренс креатинина <30 мл/минуту

- детский и подростковый возраст до 18 лет

- воспалительные заболевания кишечника

- застойная сердечная недостаточность (NYHA II-IV)

- стойкая неконтролируемая артериальная гипертензия выше 140/90 мм.рт.ст.

- установленная ишемическая болезнь сердца, заболевания периферических артерий и/или сердечно-сосудистое заболевание

Варфарин. У пациентов, состояние которых стабилизировано постоянным применением варфарина, прием Аркоксии в дозе 120 мг в сутки сопровождается увеличением приблизительно на 13% протромбинового времени международного нормализованного отношения (МНО). У пациентов, получающих варфарин или аналогичные препараты, следует проводить стандартный мониторинг показателей МНО перед назначением Аркоксии или при изменении ее дозы, особенно в первые несколько дней.

Рифампицин. Одновременное применение Аркоксии и рифампицина (мощного индуктора печеночного метаболизма) приводит к снижению на 65% показателя площади под кривой «концентрация-время» (AUC) в плазме крови для эторикоксиба. Это взаимодействие следует учитывать при одновременном назначении Аркоксии с рифампицином.

Метотрексат. В двух исследованиях изучались эффекты применения Аркоксии в дозе 60 мг, 90 мг и 120 мг 1 раз в сутки в течение 7 дней у пациентов, получающих 1 раз в неделю метотрексат в дозе от 7.5 мг до 20 мг для лечения ревматоидного артрита. Аркоксиа в дозе 60 мг и 90 мг не влияла на концентрации метотрексата в плазме крови (что определено по AUC) и почечный клиренс метотрексата. В одном исследовании Аркоксиа в дозе 120 мг не оказывала влияния на концентрации метотрексата в плазме крови (что определено по AUC) и почечный клиренс метотрексата. В другом исследовании, Аркоксиа в дозе 120 мг повышала концентрацию метотрексата в плазме крови на 28% (что определено по AUC) и снижала почечный клиренс метотрексата на 13%. При одновременном применении Аркоксии в дозах выше 90 мг в сутки и метотрексата следует вести наблюдение относительно проявлений токсического действия метотрексата.

Диуретики, ингибиторы ангиотензин-превращающего фермента (АПФ) и антагонисты ангиотензинаII. Сообщения указывают на то, что НПВП, включая селективные ингибиторы ЦОГ-2, могут ослаблять антигипертензивный эффект диуретиков, ингибиторов АПФ и антагонистов ангиотензина II. Это взаимодействие следует принимать во внимание при лечении пациентов, принимающих Аркоксию одновременно с такими препаратами.

У некоторых пациентов с ослабленной функцией почек (например, пациенты пожилого возраста или пациенты с дегидратацией, включая принимающих диуретики), которые получают лечение нестероидными противовоспалительными препаратами, включая селективные ингибиторы ЦОГ-2, одновременный прием ингибиторов АПФ или антагонистов ангиотензина II может привести к дальнейшему ухудшению функции почек, включая возможную острую почечную недостаточность. Такие эффекты, как правило, являются обратимыми. Поэтому такую комбинацию следует применять с осторожностью, особенно у пациентов пожилого возраста.

Литий. Сообщения указывают на то, что неселективные НПВП и селективные ингибиторы ЦОГ - 2 могут повышать концентрации лития в плазме крови. Это взаимодействие следует принимать во внимание при лечении пациентов, получающих одновременно Аркоксию и литий.

Ацетилсалициловая кислота. Аркоксию можно применять одновременно с ацетилсалициловой кислотой в низких дозах, предназначенных для профилактики осложнений со стороны сердечно-сосудистой системы. В равновесном состоянии эторикоксиб в дозе 120 мг 1 раз в сутки не оказывает влияния на антитромбоцитарную активность ацетилсалициловой кислоты в низких дозах (81 мг 1 раз в сутки). Однако одновременное применение низких доз ацетилсалициловой кислоты и Аркоксии может привести к повышению частоты язвообразования в ЖКТ и других осложнений, по сравнению с применением только Аркоксии.

Пероральные контрацептивы. Прием Аркоксии в дозе 60 мг одновременно с пероральными контрацептивами, содержащими 35 мкг этинилэстрадиола (ЭЭ) и от 0.5 мг до 1 мг норэтиндрона в течение 21 дня, повышает показатель AUC_0-24ч в равновесном состоянии ЭЭ на 37%. При приеме Аркоксии в дозе 120 мг одновременно с этими пероральными контрацептивами или с интервалом в 12 ч, показатель AUC_0‑24ч в равновесном состоянии ЭЭ повышается на 50-60%. Это повышение концентрации ЭЭ следует принимать во внимание при выборе соответствующего перорального контрацептива для одновременного применения с эторикоксибом. Увеличение экспозиции ЭЭ может повышать частоту возникновения побочных реакций, связанных с пероральными контрацептивами (например, к венозным тромбоэмболическим осложнениям у женщин группы риска).

Гормонозамещающая терапия. Прием Аркоксии в дозе 120 мг с гормонозамещающими препаратами, состоящими из конъюгированных эстрогенов, в дозе 0.625 мг на протяжении 28 дней увеличивает средний показатель AUC_0-24ч в равновесном состоянии неконъюгированного эстрогена (41%), эквилина (76%) и 17-β-эстрадиола (22%). Влияние доз Аркоксии, рекомендованных для постоянного применения (60 мг и 90 мг), не изучалось. Аркоксиа в дозе 120 мг снижала менее чем наполовину экспозицию (AUC_0-24ч ) эстрогенных компонентов конъюгированных эстрогенов, при сравнении с монотерапией конъюгированными эстрогенами; дозу последнего повышали от 0.625 мг до 1.25 мг. Клиническая значимость таких повышений неизвестна, а применение более высоких доз конъюгированных эстрогенов одновременно с Аркоксией не изучалось. Следует принимать во внимание такие повышения концентрации эстрогенов при выборе лечения гормональной терапии в период постменопаузы при одновременном лечении Аркоксией.

Другие препараты. В исследованиях по взаимодействию с другими препаратами, Аркоксиа не оказывала клинически значимого влияния на фармакокинетику преднизона/преднизолона или дигоксина.

Антациды и кетоконазол (мощный ингибитор CYP3A4) не оказывали клинически значимого действия на фармакокинетику Аркоксии.

Клинические исследования указывают на то, что селективные ингибиторы ЦОГ-2 могут повышать риск возникновения тромботических осложнений (особенно инфаркта миокарда и инсульта) по сравнению с плацебо и некоторыми НПВП (напроксен). Поскольку риск возникновения сердечно-сосудистых осложнений при применении селективных ингибиторов ЦОГ-2 может повышаться при повышении дозы и длительности применения, следует использовать минимальные эффективные дозы на протяжении максимально короткого периода времени. Следует периодически переоценивать необходимость облегчения симптомов и ответ на проводимое лечение у пациентов.

Пациенты с существенными факторами риска развития сердечно-сосудистых заболеваний (например, с артериальной гипертензией, гиперлипидемией, сахарным диабетом или курящие) могут получать лечение эторикоксибом после тщательного рассмотрения такой возможности.

Селективные ингибиторы ЦОГ-2 не являются заменителями ацетилсалициловой кислоты для профилактики сердечно-сосудистых заболеваний, поскольку не оказывают действия на тромбоциты. Ввиду того, что эторикоксиб, представитель данного класса препаратов, не угнетает агрегацию тромбоцитов, не следует прекращать применение антиагрегантных препаратов.

Существует дополнительный риск возникновения побочных реакций со стороны желудочно-кишечного тракта (ЖКТ) (язвы ЖКТ или других осложнений со стороны ЖКТ) при приеме эторикоксиба, других селективных ингибиторов ЦОГ-2 и НПВП, и одновременном применении ацетилсалициловой кислоты (даже в низких дозах). Относительная разница в безопасности для ЖКТ между селективными ингибиторами ЦОГ-2 + ацетилсалициловая кислота и НПВП + ацетилсалициловая кислота надлежаще не оценивалась в долгосрочных клинических исследованиях.

Пациентам с заболеваниями почек терминальной стадии Аркоксиа не рекомендована. Клинический опыт применения препарата у пациентов с клиренсом креатинина <30 мл/мин очень ограничен. Если у таких пациентов необходимо начать лечение Аркоксией, рекомендовано тщательно контролировать функцию почек.

Длительное применение НПВП может привести к папиллярному некрозу почек и к другим заболеваниям почек. Почечные простагландины могут играть компенсаторную роль в поддержании перфузии почек. Поэтому при ослаблении почечной перфузии прием Аркоксии может вызвать уменьшение образования простагландинов и вследствие этого - снижение почечного кровотока и ослабление функции почек. Риск такой реакции наиболее высок у пациентов с уже имеющимся значительным ослаблением функции почек, некомпенсированной сердечной недостаточностью или циррозом. Следует рассмотреть возможность контроля почечной функции у таких пациентов.

Следует с осторожностью начинать лечение Аркоксией у пациентов с выраженной дегидратацией. Рекомендуется провести регидратацию перед началом применения препарата Аркоксии.

Как и при применении других препаратов, ингибирующих синтез простагландинов, у некоторых пациентов, принимающих Аркоксию, наблюдались задержка жидкости, отеки и артериальная гипертензия. Возможность задержки жидкости, отеков и гипертензии следует принимать во внимание при применении Аркоксии у пациентов с уже имеющимися отеками, артериальной гипертензией или сердечной недостаточностью. Все НПВП, включая эторикоксиб, могут приводить к возникновению или рецидиву застойной сердечной недостаточности.

Применение эторикоксиба может сопровождаться более частой и тяжелой артериальной гипертензией, чем применение некоторых НПВП и селективных ингибиторов ЦОГ-2, особенно в высоких дозах. Поэтому во время лечения эторикоксибом следует уделить особое внимание контролю артериального давления. При значительном повышении давления следует назначить альтернативное лечение.

Следует учитывать, что у некоторых пациентов, независимо от проводимого лечения, могут возникать язвы/осложнения язв верхних отделов ЖКТ. Несмотря на то, что не исключается риск токсического действия на ЖКТ при применении Аркоксии, результаты программы MEDAL показали, что у пациентов, получающих лечение Аркоксией, риск токсичного действия на ЖКТ при приеме Аркоксии в дозах 60 мг и 90 мг 1 раз в сутки значительно ниже, чем при приеме диклофенака в дозе 150 мг в сутки. В клинических исследованиях лечения ибупрофеном и напроксеном риск развития эндоскопически подтвержденных язв верхних отделов ЖКТ был ниже у пациентов, получавших препарат Аркоксиа по 120 мг 1 раз в сутки, чем у пациентов, получавших неселективные НПВП. Хотя риск развития эндоскопически подтвержденных язв у пациентов, принимавших Аркоксию в дозе 120 мг, был низким, он все же был выше, чем у пациентов, получавших плацебо. У пациентов, получавших Аркоксию, наблюдались язвы/осложнения язвы верхних отделов ЖКТ. Эти осложнения могли возникать в любое время на протяжении применения препарата и без симптомов-предвестников. Независимо от лечения, пациенты, в анамнезе у которых были перфорация, язвы или кровотечение в ЖКТ, а также пациенты старше 65 лет, имеют более высокий риск возникновения перфорации, язв и кровотечения.

Приблизительно у 1% пациентов, получавших лечение Аркоксией в дозе 60 мг и 90 мг в сутки в клинических исследованиях продолжительностью до 1 года, наблюдалось повышение активности аланинаминотрансферазы (АЛТ) и/или аспартатаминотрансферазы (АСТ) (приблизительно в 3 и более раз по сравнению с верхней границей нормы). При применении в клинических исследованиях активного препарата сравнения, частота повышения уровней АСТ и/или АЛТ у пациентов, получавших Аркоксию в дозе 60 мг и 90 мг в сутки, была такой же, как у пациентов, получавших напроксен в дозе 1000 мг в сутки, но значительно ниже, чем в группе, получавшей диклофенак в дозе 150 мг в сутки. После начала терапии Аркоксией повышенные уровни АСТ и и/или АЛТ возвращались к норме, причем у половины пациентов еще до завершения терапии.

У пациентов с симптомами и/или признаками, свидетельствующими о нарушении функции печени, или у пациентов с патологическими изменениями в лабораторных показателях функции печени, следует постоянно проводить тесты с целью определения стойких патологических лабораторных показателей. Если обнаружено стойкое патологическое изменение показателя функции печени (в три раза выше верхней границы нормы), применение Аркоксии следует отменить.

Следует с осторожностью назначать пациентам, имевшим в анамнезе острые приступы астмы, крапивницы или ринита, вызванного приемом салицилатов или неселективных ингибиторов ЦОГ. Следует оценить соотношение польза/риск, т.к. патофизиология данных реакций до конца не изучена.

При применении эторикоксиба у пациентов пожилого возраста, а также у пациентов с нарушением функции почек, печени или сердца, необходимо проводить соответствующее медицинское наблюдение. Если состояние пациента ухудшается в ходе лечения, следует предпринять соответствующие меры, включая прекращение применения препарата.

В период постмаркетингового наблюдения очень редко сообщалось о возникновении серьезных кожных реакций (некоторые с фатальным исходом), включая эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз, при применении НПВП и некоторых селективных ингибиторов ЦОГ-2. Такие серьезные реакции могли возникать без предвещающих симптомов. Пациенты имеют более высокий риск возникновения таких реакций в начале лечения: в большинстве случаев реакции возникали в течение первого месяца лечения. О серьезных реакциях гиперчувствительности (таких как анафилаксия и ангионевротический отек) сообщалось у пациентов, принимающих эторикоксиб. Некоторые селективные ингибиторы ЦОГ-2 ассоциированы с повышением риска возникновения кожных реакций у пациентов с аллергической реакцией на какой-либо препарат в анамнезе. Лечение эторикоксибом следует прекратить при первом появлении кожной сыпи, повреждений слизистой оболочки или других признаков гиперчувствительности.

Аркоксиа может подавлять признаки лихорадки, которая является симптомом инфекции. Врач должен помнить об этом, назначая Аркоксию пациентам, получающим лечение по поводу инфекционного заболевания.

Беременность и период лактации

Беременность. Не проводились адекватные и хорошо контролируемые исследования у беременных женщин. Потенциальный риск для беременности у человека неизвестен. Применение Аркоксии, как и других препаратов, ингибирующих синтез простагландинов, не рекомендовано на поздних сроках беременности, поскольку это может привести к преждевременному закрытию артериального протока и вызвать отсутствие сокращения матки. Аркоксиа противопоказана во время беременности. В случае диагностирования беременности следует прекратить лечение препаратом.

Лактация. Неизвестно выделяется ли эторикоксиб в грудное молоко. Эторикоксиб выделяется в молоко у лактирующих крыс. Кормящим женщинам следует прекратить грудное вскармливание на период лечения.

Фертильность Применение эторикоксиба, как и других селективных ингибиторов ЦОГ-2, не рекомендуется у женщин, планирующих беременность, т.к. исследования у животных выявили репродуктивную токсичность.

Особенности влияния лекарственного препарата на способность управлятьтранспортным средством или потенциально опасными механизмами

Нет информации, указывающей на то, что Аркоксиа влияет на способность управлять автотранспортом и механизмами.

Симптомы. В клинических исследованиях применение Аркоксии в разовых дозах до 500 мг или многократный прием до 150 мг/сут в течение 21 дня не вызывал существенных токсических эффектов. Сообщалось об острой передозировке эторикоксибом, хотя в большинстве случаев о побочных реакциях не сообщалось

Наиболее часто наблюдаемые побочные реакции были совместимы с профилем безопасности эторикоксиба (например, реакции со стороны ЖКТ, реноваскулярные реакции).

Лечение. В случае передозировки целесообразно применять обычные поддерживающие мероприятия, такие как удаление неабсорбированного препарата из ЖКТ, ведение клинического наблюдения, и, при необходимости, проводить поддерживающую терапию.

Эторикоксиб не удаляется при гемодиализе; выведение при перитонеальном диализе неизвестно.

Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, по 60 мг, 90 мг и 120 мг.

По 7 таблеток в контурной ячейковой упаковке из пленки ПВХ и алюминиевой фольги.

По 1, 2 или 4 контурные упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в картонную пачку (для дозировок 60 мг, 90 мг, 120 мг).

По 2 таблетки в контурной ячейковой упаковке из пленки ПВХ и алюминиевой фольги.

По 1 контурной упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в картонную пачку (для дозировок 90 мг, 120 мг).

Хранить при температуре не выше 30 ° С.

Хранить в недоступном для детей месте!

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат – 60 мг, 90 мг немесе 120 мг эторикоксиб,

қосымша заттар. сусыз кальций гидрофосфаты, микрокристалды целлюлоза, натрий кроскармеллозасы, магний стеараты,

үлбірлі қабық құрамы:

Опадрай ® II Жасыл 39К11520 (лактоза моногидраты - 35%, гипромеллоза -33%, титанның қостотығы Е171 – 16.6%, триацетин - 8.0%, индигокармин лагы Е132 - 5.4%, темірдің (III) сары тотығы Е172 - 1.9%), карнауб балауызы (60 мг үшін);

Опадрай ® II Ақ 39К18305 (лактоза моногидраты - 35%, гипромеллоза -33%, титанның қостотығы Е171 - 24.0%, триацетин - 8.0%), карнауб балауызы (90 мг үшін);

Опадрай ® II Жасыл 39К11529 (лактоза моногидраты - 35%, гипромеллоза -33%, титанның қостотығы Е171 - 21.6%, триацетин - 8.0%, индигокармин лагы Е132 - 1.6%, темірдің (III) сары тотығы Е172 - 0.9%), карнауб балауызы (120 мг үшін).

60 мг таблеткалар - Алма пішінді, екі беті дөңес, бір жағында «ARCOXIA 60» және екінші жағында «200» деген жазуы бар жасыл түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.

90 мг таблеткалар - Алма пішінді, екі беті дөңес, бір жағында «ARCOXIA 90» және екінші жағында «202» деген жазуы бар ақ түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.

120 мг таблеткалар - Алма пішінді, екі беті дөңес, бір жағында «ARCOXIA 120» және екінші жағында «204» деген жазуы бар ашық-жасыл түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП). Коксибтер. Эторикоксиб

АТХ коды М01АН05

Эторикоксиб ішу арқылы қабылдағанда жақсы сіңеді. Ішу арқылы қолданғанда биожетімділігінің орташа мәні 100% жуық. Тәулігіне 1 рет 120 мг қабылдағаннан кейін тепе-тең жағдайға жеткенше қан плазмасындағы ең жоғары концентрациясы (орташа геометриялық С_max = 3.6 мкг/мл) ересектер аш қарынға қабылдағаннан кейін шамамен 1 сағаттан соң (C_max ) байқалды. Орташа геометриялық AUC_0-24сағ. мәні 37.8 мкг·cағ./мл құрады. Клиникалық дозалар ауқымының шегінде эторикоксиб фармакокинетикасы дозаға байланысты болады.

Стандартты ас ішу 120 мг дозада қолданғанда эторикоксибтің сіңу дәрежесі мен жылдамдығына клиникалық мәнді ықпалын тигізбейді. Клиникалық зерттеулерде эторококсиб ас ішуге байланыссыз қабылданды.

Дені сау 12 еріктідегі эторикоксиб фармакокинетикасы өзін бөлек, құрамында магний/алюминий тотығы бар антацидтермен немесе құрамында кальций карбонаты бар антацидтермен қабылдағанда (қышқылдың бейтараптану қабілеті 50 мЭкв жуық) ұқсас болды (салыстырмалы AUC, C_max 20% шегінде).

Эторикоксиб 0.05-тен 5 мкг/мл дейінгі концентрациялар ауқымында адамның қан плазмасы ақуыздарымен 92% байланысады. Адамдағы тепе-тең жағдайда таралу көлемі 120 л жуық құрайды.

Эторикоксиб егеуқұйрықтар мен үй қояндарында плацентарлық бөгет арқылы, сондай-ақ егеуқұйрықтарда гематоэнцефалдық бөгет арқылы өтеді.

Эторикоксиб қарқынды метаболизденеді. Дозаның 1%-дан азы бастапқы препарат түрінде несеппен шығарылады. Метаболизмнің негізгі жолы – бұл Р450 (CYP) цитохромы ферменттерінің қатализациясы тұсында 6′-гидроксиметилэторикоксиб туындысының түзілуі.

Адамда бес метаболит сәйкестендірілген. Негізгі метаболиті 6′-гидроксиметил дериватының әріқарай тотығуымен түзілген эторикоксиб дериваты – 6′-карбоксил қышқылы болып табылады. ЦОГ-2 тежегіштері сияқты осы негізгі метаболиттері өлшемді белсенділігін көріністемейді немесе тек әлсіз белсенді болады. Осы метаболиттердің бірі де циклооксигеназа-1-ді (ЦОГ-1) тежемейді.

Дені сау еріктілерге радиоизотоппен таңбаланған 25 мг эторикоксиб бір рет көктамыр ішіне енгізілгеннен кейін 70% радиобелсенділігі несеппен және, ең алдымен, метаболиттер түрінде 20% нәжіспен шығарылады. 2%-дан азы өзгермеген препарат түрінде табылады.

Эторикоксибтің шығарылуы, ең алдымен, метаболизм арқылы жүріп, бүйрек арқылы шығарылуына ұласады. Тәулігіне 1 рет 120 мг қабылдағанда эторикоксиб 2 жуық жиналу көрсеткішімен тепе-тең концентрациясына 7 күн ішінде жетеді, бұл 22 сағатқа жуық жартылай ыдырау кезеңіне сәйкес келеді. Қан плазмасының клиренсі 50 мл/мин жуық құрайды.

Емделушілердің жекелеген топтары

Эторикоксиб фармакокинетикасы әйелдер мен ерлерде ұқсас болады.

Эторикоксиб фармакокинетикасы егде жастағы (65 жас және одан асқан) емделушілер мен жас емделушілерде ұқсас. Клиникалық зерттеулерде егде жастағы емделушілердегі жағымсыз реакциялардың аса жоғары жиілігі анықталды, оны ем тағайындалғанда жоққа шығаруға болмайды. Дегенмен жастар мен егде жастағы емделушілерде эторикоксиб тағайындалғанда салыстырмалы әртүрлілігі ұқсастау болды.

Нәсілі эторикоксиб фармакокинетикасына клиникалық мәнді ықпалын тигізбейді.

Бауыр функциясының бұзылуы

Бауыр функциясының ауырлығы жеңіл дәрежедегі (Чайлд-Пью бойынша 5-6 балл) бұзылуы бар емделушілерде тәулігіне 1 рет 60 мг дозада эторикоксиб қабылдағанда орташа AUC көрсеткіші бірдей режимде қолданған дені сау тұлғалардағы AUC мәнінен шамамен 16% жоғары. Бауыр функциясы орташа ауырлықта бұзылған (Чайлд-Пью бойынша 7-9 балл) емделушілерде екі күнде 1 рет 60 мг эторикоксиб қабылдағанда орташа AUC көрсеткіші күн сайын тәулігіне 60 мг эторикоксиб алған дені сау адамдардағы сияқты болды. Бауыр функциясы ауыр түрде бұзылған (Чайлд-Пью бойынша ≥9 балл) емделушілердегі клиникалық және фармакокинетикалық деректері жоқ.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек функциясының бұзылуы орташа және ауыр емделушілерде, сондай-ақ гемодиализ жүргізілетін бүйрек ауруының терминалдық сатысындағы емделушілерде эторикоксибтің бір реттік 120 мг дозасының фармакокинетикасы дені сау адамдардағы осындайдан мардымсыз ерекшеленген. Гемодиализдің шығарылуға ықпалы болымсыз (диализ клиренсі 50 мл/мин жуық құрайды).

Эторикоксиб фармакокинетикасы (12 жасқа толмаған) балаларда зерттелмеген.

Жасөспірімдердің (12-ден 17 жасқа дейінгі) қатысуымен жүргізілген фармакокинетикалық зерттеуде (N=16) дене салмағы 40-тан 60 кг дейінгі жасөспірімдерде тәулігіне 1 рет 60 мг дозада эторикоксиб қабылдау және дене салмағы 60 кг-ден көп жасөспірімдерде тәулігіне 1 рет 90 мг дозада эторикоксиб қабылдау кезіндегі фармакокинетикасы тәулігіне 1 рет 90 мг дозада эторикоксиб қабылдап жүрген ересектердегі фармакокинетикаға ұқсас болды. Эторикоксиб қауіпсіздігі мен тиімділігі балаларда анықталмаған.

Аркоксиа – қабынуға қарсы, ауыруды басатын және қызу түсіретін әсер танытатын қабынуға қарсы стероидты емес препарат (ҚҚСП). Аркоксиа ішу арқылы қолдану кезіндегі күшті, белсенді, клиникалық дозада және одан жоғары ауқым шегіндегі жоғары селективті ЦОГ-2 тежегіші болып табылады. Циклооксигеназаның екі изотүрі: циклооксигеназа-1 (ЦОГ-1) және циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2) сәйкестендірілген. ЦОГ-1 простагландиндермен жүзеге асатын асқазан цитопротекциясы мен тромбоциттер агрегациясы сияқты қалыпты физиологиялық функцияларға жауап береді. Селективті емес ҚҚСП арқылы ЦОГ-1 тежелісі асқазан жұмысының бұзылуымен және тромбоциттер тежелісімен байланысты. ЦОГ-2, бәрінен бұрын, ауырудың, қабынудың және температура көтерілуінің простаноидты медиаторларының синтезіне жауап береді. Эторикоксибпен ЦОГ-2 селективті тежелуі осындай клиникалық белгілер мен симптомдарды әлсіретеді, сондай-ақ тромбоциттер функциясына ықпалын тигізбей, асқазан-ішек жолына (АІЖ) уытты әсерін азайтады.

Клиникалық фармакология зерттеулерінде Аркоксиа дозаларға тәуелді ЦОГ-2 тежелісін танытып, осы орайда тәулігіне 150 мг дейінгі дозаларда ЦОГ‑1-ді тежемеген.

Клиникалық зерттеулерде ЦОГ-1 гастропротекторлық әсеріне ықпал етуі де бағаланған, онда простагландин синтезі тәулігіне 120 мг дозада Аркоксиа, тәулігіне 2 рет 500 мг дозада напроксен немесе плацебо қабылдайтын емделушілерде асқазан биопсиясы кезінде алынған үлгілерде анықталған. Плацебомен салыстырғанда, Аркоксиа асқазан простагландиндерінің синтезін тежемеген. Салыстыру үшін, напроксен асқазан простагландиндерінің синтезін, плацебомен салыстырғанда, шамамен 80% тежеген. Бұл деректер ЦОГ‑2 қатысты Аркоксиа селективтілігін дәлелдейді.

Аркоксианы 9 күн бойы күнделікті 150 мг дейінгі дозаларда көп рет қолдану, плацебомен салыстырғанда, қан кету уақытына ықпалын тигізбеген. Осыған ұқсас, Аркоксианы 250 мг немесе 500 мг дозада бір рет қабылдағанда қан кету уақыты өзгермеген. Аркоксианы 150 мг дейінгі дозаларда қабылдағанда арахидон қышқылымен немесе коллагенмен (тепе-тең жағдайда) индукцияланған тромбоциттер агрегациясының in vivo тежелісі байқалмаған. Бұл деректер ЦОГ-2 қатысты эторикоксиб селективтілігін қосымша растайды.

- жедел подагралық артритте

- стоматологиялық операция өткізумен байланысты ауыруды қысқа мерзімді емдеуде

ЦОГ-2 селективті тежегішін тағайындау туралы шешім емделуші үшін барлық жекеше қауіптердің бағалануына негізделуі тиіс.

Препарат ас ішуге байланыссыз ішке қабылданады. Егер препарат тамақтану алдында қабылданса, әсер ете бастауы тезірек болады, мұны симптомдарды жылдам әлсірету қажет болғанда ескерген жөн.

Эторикоксиб қолдану кезінде жүрек-қантамыр асқынуларының пайда болу қаупі дозаны және қолдану ұзақтығын арттырғанда жоғарылауы мүмкін, барынша қысқа уақыт кезеңінде ең төмен тиімді дозаларын пайдалану керек. Жүргізілген емге жауап пен симптомдарды жеңілдету қажеттілігін, әсіресе, остеоартриті бар емделушілерде ұдайы қайта бағалап отыру керек. Әр нозологиялық түр бойынша ұсынылуынан жоғары дозалар зерттелмеген немесе тиімсіз болған.

Ұсынылатын доза – тәулігіне бір рет 60 мг. Ең жоғары ұсынылатын дозасы – тәулігіне бір рет 60 мг. Аркоксиамен емдеу курсы аурудың ауырлығына байланысты және оны емдеуші дәрігер белгілейді. Әсері болмаса, басқа мүмкін болатын емдеу әдістері мәселесін қарастыру керек.

Ұсынылатын доза – тәулігіне бір рет 90 мг. Ең жоғары ұсынылатын дозасы – тәулігіне бір рет 90 мг. Аркоксиамен емдеу курсы аурудың ауырлығына байланысты және оны емдеуші дәрігер белгілейді.

Ұсынылатын доза – тәулігіне бір рет 90 мг. Ең жоғары ұсынылатын дозасы – тәулігіне бір рет 90 мг. Аркоксиамен емдеу курсы аурудың ауырлығына байланысты және оны емдеуші дәрігер белгілейді. Жедел ауыру пайда болғанда, эторикоксиб жедел ауыру симптомдары кезеңінде ғана қолданылу керек.

Жедел подагралық артрит

Ұсынылатын доза – тәулігіне 1 рет 120 мг. Жедел подагралық артритті емдеудің клиникалық зерттеулерінде эторикоксиб 8 күн бойы қолданылған. Жедел симптоматикалық кезең ішінде 120 мг дозадан асыруға болмайды, ал емдеуді көп дегенде 8 күн бойы жүргізген жөн.

Стоматологияда операциядан кейінгі ауыру

Ұсынылатын доза көп дегенде 3 күн бойы тәулігіне 1 рет 90 мг құрайды. Кейбір емделушілер үшін операциядан кейінгі ауыруды қосымша басу қажет болуы мүмкін. Стоматологияда операциядан кейінгі ауыруды басуға ұсынылатын доза көп дегенде 3 күн бойы тәулігіне 1 рет 90 мг-ден аспауы тиіс.

Егде жастағы емделушілер

Егде жастағы емделушілер үшін дозаны түзету қажеттілігі жоқ. Егде жастағы емделушілерде басқа препараттарды қолдану кезіндегідей сақтық шарасын қадағалау керек.

Бауыр функциясының бұзылуы

Ауырлығы жеңіл дәрежеде бауыр функциясы бұзылған (Чайлд-Пью бойынша 5-6 балл) емделушілерде тәулігіне 1 реттік 60 мг дозадан асыруға болмайды. Ауырлығы орташа дәрежеде бауыр функциясы бұзылған (Чайлд-Пью бойынша 7-9 балл) емделушілерде доза азайтылуы тиіс; 2 тәулікте 1 рет 60 мг дозадан асыруға болмайды. Бауыр функциясының бұзылуы ауыр (Чайлд-Пью бойынша ≥9 балл) емделушілерге қатысты клиникалық және фармакокинетикалық деректер жоқ.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Креатинин клиренсі ≥30 мл/минут емделушілерде препарат дозасын түзету қажет емес. Креатинин клиренсі <30 мл/мин емделушілерде эторикоксиб қолдану қарсы көрсетілімді.

Жағымсыз реакциялар клиникалық зерттеулер деректеріне негізделген және пайда болу жиілігі бойынша бөлінеді: Өте жиі (≥1/10), Жиі (≥1/100, <1/10), Жиі емес (≥1/1000, <1/100), Сирек (≥1/10000, <1/1000), Өте сирек (<1/10000)

- астения/әлсіздік, тұмау тәрізді симптомдар

- бас айналу, бас ауыру

- жүрек қағу, аритмия, гипертензия, ісінулер/сұйықтық іркілісі

- іш қату, метеоризм, гастрит, қыжыл/ қышқылды рефлюкс, диарея, диспепсия, эпигастрий аумағында жайсыздықты сезіну, жүрек айну, құсу, эзофагит, ауыз қуысының ойық жарасы

- АЛТ деңгейінің жоғарылауы, АСТ деңгейінің жоғарылауы

- дәм сезудің бұрмалануы, ұйқысыздық, парестезия/гипестезия, ұйқышылдық, үрейлену, депрессия, ақыл-ой қызметінің нашарлауы, елестеулер

- анық көрмеу, конъюнктивит

- құлақтың шыңылдауы, вертиго

- жүрекшелер фибрилляциясы, тахикардия, іркілісті жүрек жеткіліксіздігі, ЭКГ-дағы спецификалық емес өзгерістер, стенокардия, миокард инфарктісі, қан кернеулер, инсульт, ми қан айналымының транзиторлы ишемиялық бұзылулары, гипертониялық криз, васкулит

- кеуде қуысының ауыруы, жөтел, диспноэ, мұрыннан қан кету, жоғарғы тыныс жолдарының жұқпалары

- іштің кебуі, ішек перистальтикасы сипатының өзгеруі, ауыздың кеберсуі, гастродуоденальді ойық жаралар, пептидті ойық жаралар, гастроинтестинальді тесілу мен қан кетуді қоса, тітіркенген ішек синдромы, панкреатит, гастроэнтерит, тәбеттің төмендеуі немесе күшеюі, денеге салмақ қосу

- протеинурия, сарысулық креатинин деңгейінің жоғарылауы, бүйрек функциясының бұзылуы, бүйрек жеткіліксіздігін қоса, несеп шығару жолының жұқпалары

- бұлшықеттердің түйілуі/құрысуы, қаңқа-бұлшықеттерінің ауыруы/сіресуі

- аса жоғары сезімталдық реакциялары, беттің ісінуі, қышыну, бөртпе, эритема, есекжем

- анемия (көбіне асқазан-ішектен қан кету нәтижесінде), лейкопения, тромбоцитопения

- қанда мочевина азоты деңгейінің жоғарылауы, креатинфосфокиназа деңгейінің көтерілуі, гиперкалиемия, несеп қышқылы деңгейінің артуы

- сананың шатасуы, мазасыздық

- гепатит, бауыр жеткіліксіздігі, сарғаю

- ангионевротикалық ісіну, анафилактикалық/анафилактоидтық шок, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз, тұрақтанған дәрілік эритема

- қандағы натрий деңгейінің төмендеуі

- әсер етуші затқа немесе препарат құрамына кіретін кез келген басқа компонентке аса жоғары сезімталдық

- өршу сатысындағы пептидті ойық жара немесе асқазан-ішектен жедел қан кету

- циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2) тежегіштерін қоса, ацетилсалицил қышқылын немесе ҚҚСП қолданудан кейін сыртартқысында бронх түйілуі, жедел ринит, мұрынішілік полиптер, ангионевротикалық ісіну, есекжем немесе басқа аллергиялық реакциялар дамыған емделушілер

- жүктілік және лактация кезеңі

- бауыр функциясының ауыр бұзылулары (Чайлд-Пью шкаласы бойынша қан сарысуындағы альбумин < 25 г/л немесе ≥10 балл)

- бүйректің анықталған <30 мл/минут креатинин клиренсі

- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге

- ішектің қабыну аурулары

- іркілісті жүрек жеткіліксіздігі (NYHA II-IV)

- 140/90 мм сын.бағ. жоғары, бақыланбайтын, орныққан артериялық гипертензия

- жүректің анықталған ишемиялық ауруы, шеткергі артериялардың аурулары және/немесе жүрек-қантамыр ауруы

Варфарин. Варфаринді үнемі қолданумен жағдайы тұрақтанған емделушілерде тәулігіне 120 мг дозада Аркоксиа қабылдау халықаралық қалыптасқан қатынастың (ХҚҚ) протромбин уақытының шамамен 13% ұзаруымен қатар жүреді. Варфарин немесе соған ұқсас препараттар алатын емделушілерде Аркоксиа тағайындар алдында немесе оның дозасын өзгерткенде, әсіресе, алғашқы бірнеше күнде ХҚҚ көрсеткіштеріне стандартты мониторинг өткізген жөн.

Рифампицин. Бір мезгілде Аркоксиа мен рифампицин (бауыр метаболизмінің қуатты индукторы) қолдану қан плазмасындағы эторикоксибтің «концентрация-уақыт» қисығы астындағы аудан (AUC) көрсеткішін 65% төмендетеді. Бұл өзара әрекеттесу Аркоксиа рифампицинмен бір мезгілде тағайындалғанда ескерілу керек.

Метотрексат. Екі зерттеуде ревматоидты артритті емдеу үшін аптасына бір рет 7.5 мг-ден 20 мг дейінгі дозада аптасына 1 рет метотрексат алған емделушілерде 7 күн бойы тәулігіне 1 рет 60 мг, 90 мг және 120 мг дозада Аркоксиа қолданудың әсерлері зерттелген. Аркоксиа 60 мг және 90 мг дозада қан плазмасындағы метотрексат концентрациясына (ол AUC бойынша анықталған) және метотрексаттың бүйректік клиренсіне ықпал етпеген. Бір зерттеуде Аркоксиа 120 мг дозада қан плазмасындағы метотрексат концентрациясына (ол AUC бойынша анықталған) және метотрексаттың бүйректік клиренсіне ықпалын тигізбеген. Басқа зерттеуде Аркоксиа 120 мг дозада қан плазмасында метотрексат концентрациясын 28% арттырған (ол AUC бойынша анықталған) және метотрексаттың бүйректік клиренсін 13% төмендеткен. Бір мезгілде тәулігіне 90 мг дозадан жоғары Аркоксиа мен метотрексат қолданылғанда метотрексаттың уытты әсер көріністеріне қатысты бақылау жүргізген жөн.

Диуретиктер, ангиотензин өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері және ангиотензин ІІ антагонистері . Хабарламалар ЦОГ-2 селективті тежегіштерін қоса, ҚҚСП диуретиктердің, АӨФ тежегіштерінің және ангиотензин ІІ антагонистерінің гипертензияға қарсы әсерін әлсіретуі мүмкін екенін көрсетеді. Бұл өзара әрекеттесуді осы препараттармен бір мезгілде Аркоксиа қабылдап жүрген емделушілерді емдегенде ескеру керек.

ЦОГ-2 селективті тежегіштерін қоса, қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен ем алып жүрген, бүйрек функциясы әлсіреген кейбір емделушілерде (мысалы, егде жастағы емделушілер немесе дегидратациясы бар емделушілер, диуретиктер қабылдайтындарды қоса) АӨФ тежегіштерін немесе ангиотензин ІІ антагонистерін бір мезгілде қабылдау, жедел бүйрек жеткіліксіздігі мүмкіндігін қоса, бүйрек функциясының әріқарай нашарлауына әкелуі мүмкін. Мұндай әсерлер, әдетте, қайтымды болады. Сондықтан мұндай біріктірілімді, әсіресе, егде жастағы емделушілерде абайлап қолдану керек.

Литий. Хабарламалар селективті емес ҚҚСП және селективті ЦОГ‑2 тежегіштерінің қан плазмасында литий концентрациясын арттыруы мүмкін екенін көрсетеді. Бұл өзара әрекеттесуді бір мезгілде Аркоксиа мен литий алып жүрген емделушілерді емдеу кезінде ескеру керек.

Ацетилсалицил қышқылы. Аркоксианы жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан асқынулардың алдын алуға арналған төмен дозалардағы ацетилсалицил қышқылымен бір мезгілде қолдануға болады. Тепе-тең жағдайда тәулігіне 1 рет 120 мг дозадағы эторикоксиб төмен дозалардағы (тәулігіне 1 рет 81 мг) ацетилсалицил қышқылының антитромбоцитарлық белсенділігіне ықпалын тигізбейді. Алайда Аркоксиа мен ацетилсалицил қышқылының төмен дозаларын бір мезгілде қолдану, тек Аркоксиа қолданумен салыстырғанда, АІЖ ойық жарасының түзілу жиілігінің және басқа да асқынулардың артуына әкелуі мүмкін.

Ішуге арналған контрацептивтер.

нда 35 мкг этинилэстрадиол (ЭЭ) және 0.5 мг-ден 1 мг дейін норэтиндрон бар ішуге арналған контрацептивтермен бір мезгілде Аркоксианы 60 мг дозада 21 күн бойы қабылдау тепе-тең жағдайда ЭЭ AUC_{0‑24сағ.} көрсеткішін 37% арттырады. Аркоксианы 120 мг дозада осы ішуге арналған контрацептивтермен бір мезгілде немесе 12 сағат аралықпен қабылдағанда тепе-тең жағдайдағы ЭЭ AUC_{0‑24сағ.} көрсеткіші 50-60% жоғарылайды. ЭЭ концентрациясының бұл жоғарылауын эторикоксибпен бір мезгілде қолдану үшін сәйкес ішуге арналған контрацептив таңдау кезінде ескерген жөн. ЭЭ экспозициясының ұлғаюы ішуге арналған контрацептивтермен байланысты жағымсыз реакциялардың (мысалы, қауіп тобындағы әйелдерде көктамырлық тромбоэмболиялық асқынулар) пайда болу жиілігін арттыра алады.

Гормон алмастырушы ем. Аркоксианы 120 мг дозада конъюгацияланған 0.625 мг дозадағы эстрогендерден тұратын гормон алмастырушы препараттармен 28 күн бойы қабылдау конъюгацияланбаған эстроген (41%), эквилин (76%) және 17-β-эстрадиолдың (22%) тепе-тең жағдайдағы орташа AUC_{0‑24сағ.} көрсеткішін арттырады. Тұрақты қолдануға ұсынылған Аркоксиа дозаларының (30, 60 және 90 мг) әсері зерттелмеген. Аркоксиа 120 мг дозада, конъюгацияланған эстрогендер монотерапиясымен салыстырғанда, конъюгацияланған эстрогендердің эстрогенді компоненттерінің экспозициясын (AUC_0-24сағ. ) жартысынан аз төмендетті; соңғысының дозасы 0.625 мг-ден 1.25 мг дейін арттырылды. Осындай жоғарылаулардың клиникалық маңызы белгісіз, ал конъюгацияланған эстрогендердің аса жоғары дозаларын Аркоксиамен бір мезгілде қолдану зерттелмеген. Аркоксиамен бір мезгілде емдеу кезінде постменопауза кезеңіндегі гормональді еммен емдеуді таңдағанда эстрогендер концентрациясының осылай жоғарылауын ескеру керек.

Басқа препараттар. Басқа да препараттармен өзара әрекеттесуін зерттеулерде Аркоксиа преднизон/преднизолон немесе дигоксиннің фармакокинетикасына клиникалық мәнді ықпал етпеген.

Антацидтер және кетоконазол (CYP3A4 қуатты тежегіші) Аркоксиа фармакокинетикасына клиникалық мәнді ықпалын тигізбеген.

Клиникалық зерттеулер ЦОГ-2 селективті тежегіштерінің, кейбір ҚҚСП (напроксен) және плацебомен салыстырғанда, тромбоздық асқынулардың (әсіресе, миокард инфарктісі мен инсульттің) пайда болу қаупін арттыруы мүмкін екенін көрсетеді. ЦОГ-2 селективті тежегіштерін қолдану кезінде жүрек-қантамыр асқынуларының пайда болу қаупі дозаны арттырғанда және ұзақ уақыт қолданғанда жоғарылауы мүмкін екендіктен, барынша қысқа уақыт кезеңінде ең төмен тиімді дозаларын пайдалану керек. Емделушілерде жүргізілген емге жауапты және симптомдарды жеңілдету қажеттілігін мезгіл-мезгіл бағалап отыру керек.

Жүрек-қантамыр ауруларын дамытатын елеулі қауіп факторлары бар (мысалы, артериялық гипертензия, гиперлипидемия, қант диабеті бар немесе темекі тартатын) емделушілер осындай мүмкіндікті мұқият қарастырғаннан кейін эторикоксибпен ем алуына болады.

ЦОГ-2 селективті тежегіштері, тромбоциттерге әсер етпейтіндіктен, жүрек-қантамыр ауруларының алдын алуға арналған ацетилсалицил қышқылын алмастырушы болып табылмайды. Осы класс препараттарының өкілі эторикоксибтің тромбоциттер агрегациясын бәсеңдетпеуін ескеріп, антиагрегантты препараттар қолдануды тоқтатуға болмайды. Эторикоксиб, басқа да ЦОГ-2 селективті тежегіштерін және ҚҚСП қабылдағанда және ацетилсалицил қышқылын (тіпті төмен дозаларда) бір мезгілде қолданғанда асқазан-ішек жолы (АІЖ) тарапынан жағымсыз реакциялар (АІЖ ойық жарасы немесе АІЖ тарапынан басқа да асқынулар) пайда болатын қосымша қауіп бар. Ұзақ мерзімді клиникалық зерттеулерде ЦОГ-2 селективті тежегіші + ацетилсалицил қышқылы және ҚҚСП + ацетилсалицил қышқылы арасындағы АІЖ үшін қауіпсіздігінің салыстырмалы айырмашылығы тиісінше бағаланбаған.

Бүйрек ауруларының терминалдық сатысындағы емделушілерге Аркоксиа ұсынылмайды. Креатинин клиренсі <30 мл/мин емделушілерде препаратты қолданудың клиникалық тәжірибесі өте шектеулі. Егер осындай емделушілерде Аркоксиамен емдеуді бастау қажет болса, бүйрек функциясын мұқият бақылау ұсынылған.

Ұзақ уақыт ҚҚСП қолдану бүйректің папиллярлы некрозына және бүйректің басқа да ауруларына әкелуі мүмкін. Бүйректік простагландиндер бүйрек перфузиясын демеуде компенсаторлық рөл атқара алады. Сондықтан бүйрек перфузиясы әлсірегенде Аркоксиа қабылдау простагландиндер түзілуін азайтып, соның салдарынан – бүйректегі қан ағымын төмендетуі және бүйрек функциясын әлсіретуі мүмкін. Осындай реакция қаупі бүйрек функциясының бұрыннан елеулі әлсіреуі, компенсацияланбаған жүрек жеткіліксіздігі немесе циррозы бар емделушілерде өте жоғары. Осындай емделушілерде бүйрек функциясын бақылау мүмкіндігін қарастыру керек.

Айқын дегидратациясы бар емделушілерде Аркоксиамен емдеуді абайлап бастаған жөн. Аркоксиа препаратымен қолдануды бастар алдында регидратация жүргізу ұсынылады.

Простагландиндер синтезін тежейтін басқа да препараттарды қолдану кезіндегідей, Аркоксиа қабылдайтын кейбір емделушілерде сұйықтық іркілісі, ісінулер және артериялық гипертензия байқалды. Аркоксианы бұрыннан ісінулері, артериялық гипертензиясы немесе жүрек жеткіліксіздігі бар емделушілерде қолданғанда сұйықтық іркілісі, ісінулер және гипертензия болуы мүмкін екеніне көңіл бөлу керек. Барлық ҚҚСП, эторикоксибті қоса, іркілісті жүрек жеткіліксіздігінің пайда болуына немесе олардың қайталануына әкелуі мүмкін.

Эторикоксиб қолдану, кейбір ҚҚСП және ЦОГ-2 селективті тежегіштерін, әсіресе, жоғары дозаларда қолдануға қарағанда, жиірек және ауыр артериялық гипертензиямен қатар жүруі мүмкін. Сондықтан эторикоксибпен емделу кезінде артериялық қысымды бақылауға ерекше көңіл бөлу керек. Қысым едәуір көтерілген кезде баламалы ем тағайындаған дұрыс.

Кейбір емделушілерде, жүргізілген емге байланыссыз, АІЖ жоғарғы бөлімдерінде ойық жаралар/ойық жаралардың асқынулары болуы мүмкін екенін ескеру керек. Аркоксиа қолдану кезінде АІЖ уытты әсер қаупінің жоққа шығарылмауына қарамастан, MEDAL бағдарламасының нәтижелері Аркоксиамен ем алатын емделушілерде тәулігіне 1 рет 60 мг және 90 мг дозаларда Аркоксиа қабылдағанда АІЖ-на уытты әсер ету қаупінің тәулігіне 150 мг дозада диклофенак қабылдау кезіндегіден едәуір төмен екенін көрсетті. Ибупрофенмен және напроксенмен емдеудің клиникалық зерттеулерінде АІЖ жоғарғы бөлімдерінде эндоскопиямен расталған ойық жаралардың даму қаупі тәулігіне 1 рет 120 мг Аркоксиа препаратын алған емделушілерде селективті емес ҚҚСП алған емделушілердегіден төмен болды. Аркоксианы 120 мг дозада қабылдаған емделушілерде эндоскопиямен расталған ойық жаралардың даму қаупі төмен болса да, ол бәрібір плацебо алған емделушілердегіден жоғары болды. Аркоксиа алған емделушілерде АІЖ жоғарғы бөлімдерінде ойық жаралар/ойық жаралардың асқынуы байқалды. Бұл асқынулар препаратты қолдану барысындағы кез келген уақытта және хабаршы-симптомдарсыз пайда болуы мүмкін. Емдеуге қарамастан, сыртартқысында АІЖ тесілуі, ойық жаралары немесе қан кетуі бар емделушілерде, сондай-ақ 65 жастан асқан емделушілерде тесілудің, ойық жараның және қан кетудің өте жоғары қаупі бар.

Тәулігіне 60 мг және 90 мг дозада Аркоксиамен ем алған шамамен 1% емделушіде 1 жылға дейін созылған клиникалық зерттеулерде аланинаминотрансфераза (АЛТ) және/немесе аспартатаминотрансфераза (АСТ) белсенділігінің жоғарылауы (жоғарғы қалып шегімен салыстырғанда, шамамен 3 есе және одан көп) байқалды. Клиникалық зерттеулерде белсенді салыстыру препаратын қолданғанда тәулігіне 60 мг және 90 мг дозада Аркоксиа алған емделушілерде АСТ және/немесе АЛТ деңгейлерінің жоғарылау жиілігі тәулігіне 1000 мг дозада напроксен алған емделушілердегідей болды, бірақ тәулігіне 150 мг дозада диклофенак алған топтан едәуір төмен болды. Аркоксиамен ем басталған соң АСТ және/немесе АЛТ жоғарылаған деңгейлері, тіпті емделушілердің жартысында емнің аяқталуына дейін қалып шегіне оралды.

Бауыр функциясының бұзылуын айғақтайтын симптомдары және/немесе белгілері бар емделушілерде немесе бауыр функциясының зертханалық көрсеткіштерінде патологиялық өзгерістері бар емделушілерде тұрақтанған патологиялық зертханалық көрсеткіштерді анықтау мақсатында тестілер тұрақты өткізілу керек. Егер бауыр функциясы көрсеткішінің тұрақтанған патологиялық өзгерісі (жоғарғы қалып шегінен үш есе жоғары) болса, Аркоксиа қолдануды тоқтату керек.

Егде жастағы емделушілерде, сондай-ақ бүйрек, бауыр немесе жүрек функциялары бұзылған емделушілерде эторикоксиб қолданылғанда тиісті медициналық бақылау жүргізу қажет. Егер емделушінің жағдайы ем барысында нашарласа, препаратты қолдануды тоқтатумен қоса, тиісті шаралар қабылдану керек.

Постмаркетингтік бақылау кезеңінде ҚҚСП және кейбір ЦОГ-2 селективті тежегіштерін қолданғанда, эксфолиативті дерматит, Стивенс-Джонсон синдромын және уытты эпидермалық некролизді қоса, күрделі тері реакцияларының (кейбірі өліммен аяқталған) пайда болуы өте сирек хабарланған. Мұндай күрделі реакциялар алдын ала белгі беретін симптомдарсыз пайда болуы мүмкін. Емделушілерде туындайтын осындай реакциялардың аса жоғары қаупі емнің басында болады: көптеген жағдайларда реакциялар емдеудің алғашқы айында білінді. Эторикоксиб қабылдайтын емделушілерде аса жоғары сезімталдықтың күрделі реакциялары (анафилаксия және ангионевротикалық ісіну сияқты) хабарланды. Кейбір ЦОГ-2 селективті тежегіштері сыртартқыдағы қандай да бір препаратқа аллергиялық реакциясы бар емделушілерде тері реакцияларының пайда болу қаупінің артуымен астасқан. Тері бөртпесі, шырышты қабық зақымданулары немесе аса жоғары сезімталдықтың басқа белгілері алғаш білінгенде эторикоксибпен емдеуді тоқтату керек.

Аркоксиа жұқпаның симптомы болып табылатын қызба белгілерін бәсеңдете алады. Дәрігер мұны жұқпалы ауру себебімен ем алатын емделушілерге Аркоксиа тағайындағанда есте ұстауы тиіс.

Жүктілік және лактация кезеңі

Жүктілік. Жүкті әйелдерде талапқа сай және жақсы бақыланатын зерттеулер жүргізілмеген. Адамда жүктілік кезіндегі зор қатері белгісіз. Аркоксиа қолдану, простагландиндер синтезін тежейтін басқа препараттар сияқты, жүктіліктің кешірек мерзімдерінде ұсынылмайды, өйткені бұл артериялық ағымның мезгілінен бұрын жабылуына әкеліп, жатыр жиырылуының болмауын туындатуы мүмкін. Аркоксиа жүктілік кезінде қарсы көрсетілімді. Жүктілік диагностикаланған жағдайда препаратпен емдеуді тоқтату керек.

Лактация. Эторикоксибтің ана сүтіне бөлінуі белгісіз. Эторикоксиб лактацияланатын егеуқұйрықтарда сүтке бөлінеді. Бала емізуші әйелдер емделу кезеңінде емшекпен қоректендіруді тоқтату керек.

Фертильділік Басқа да ЦОГ-2 селективті тежегіштері сияқты, жүктілікті жоспарлайтын әйелдерде эторикоксиб қолдану ұсынылмайды, өйткені жануарларда жүргізілген зерттеулерде репродуктивті уыттылығы анықталған.

Дәрілік препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Аркоксианың автокөлікті және механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ететінін көрсететін ақпарат жоқ.

Симптомдары: Клиникалық зерттеулерде Аркоксианы 500 мг дейінгі бір реттік дозаларда қолдану немесе 21 күн бойы тәулігіне 150 мг дейін көп рет қабылдау елеулі уытты әсерлер тудырмаған. Көптеген жағдайларда жағымсыз реакциялар жөнінде хабарланбаса да, эторикоксибпен жедел артық дозалану хабарланған.

Ең жиі байқалатын жағымсыз реакциялар (мысалы, АІЖ тарапынан реакциялар, реноваскулярлы реакциялар) эторикоксибтің қауіпсіздік бейінімен үйлесімді болды.

Емі. Артық дозаланған жағдайда сіңірілмеген препаратты АІЖ -нан жою, клиникалық бақылау жүргізу сияқты әдеттегі демеуші шаралар қолдану, ал қажет болса, демеуші ем жүргізу мақсатқа сай.

Эторикоксиб гемодиализ кезінде шығарылмайды; перитонеальді диализде шығарылуы белгісіз.

Үлбірлі қабықпен қапталған 60 мг, 90 мг және 120 мг таблеткалар.

ПВХ үлбірінен және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 7 таблеткадан.

Пішінді 1, 2 немесе 4 қаптамадан медицинада қолданылуы жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады (60 мг, 90 мг, 120 мг дозалар үшін).

ПВХ үлбірінен және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 2 таблеткадан.

Пішінді 1 қаптамадан медицинада қолданылуы жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады

(90 мг, 120 мг дозалар үшін).

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Покажите рекламу только тем, кому действительно интересен ваш товар или услуга. Контекстная реклама позволит гибко определить вашу аудиторию.

Рекламу увидят жители конкретных стран или городов .

Она может быть размещена на определенных разделах сайта – на странице конкретной аннотации к лекарству, на страницах группы лекарств и/или же в статьях на определенную тематику.

Например: производитель салфеток может заказать рекламу так, чтобы она показывалась в статьях, посвященных насморку и борьбе с простудными заболеваниями, на страницах лекарств, которые борются с простудой и только жителям Казахстана и Украины, где вы ведете свои продажи.

Есть вопросы? Телефон рекламного отдела: +7 727 22 55 949

• За запуск рекламной компании - 7000 тг.
• За 1000 показов - 500 тг
• Таргетинг по региону +10%
• Таргетинг по разделам +5%
• Таргетинг конкурентам +5%

Есть вопросы? Ответим! Телефон рекламного отдела: +7 727 22 55 949

Просто укажите ваши контакты мы с вами свяжемся.

Есть вопросы? Телефон рекламного отдела: +7 727 22 55 949